در حالی که این سیاره در تلاش برای رسیدن به اهداف اقلیمی خود است، برخی از کارشناسان آب و هوا این تکنیک را که جذب و ذخیره‌سازی کربن یا CCS نامیده می‌شود، وسیله‌ای برای کاهش بخشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای از صنایع مبتنی بر سوخت فسیلی می‌دانند. نروژ بزرگترین تولید کننده هیدروکربن در اروپای غربی است، اما همچنین دارای بهترین چشم انداز ذخیره دی اکسید کربن در این قاره، به ویژه در میادین نفتی دریای شمال است. دولت 80 درصد از زیرساخت ها را تامین مالی کرده است و 1.7 میلیارد یورو (1.7 میلیارد دلار) را به عنوان بخشی از یک طرح دولتی گسترده تر برای توسعه فناوری روی میز قرار داده است. یک کارخانه سیمان و یک کارخانه تبدیل زباله به انرژی در منطقه اسلو قرار است CO2 خود را به این سایت ارسال کنند. اما اصلی ترین ویژگی این پروژه در جنبه تجاری است: دعوت از شرکت های خارجی برای ارسال آلودگی CO2 خود به دور از آسیب.

 

 

ترمینال آینده در اویگاردن پمپاژ دی اکسید کربن مایع به داخل حفره های عمیق زیر بستر دریا است.

(نروژ) (AFP) - در سواحل جزیره ای در سواحل دریای شمال نروژ، مهندسان در حال ساخت یک محل دفن برای گازهای گلخانه ای ناخواسته هستند.

ترمینال آینده این است که تن ها دی اکسید کربن مایع گرفته شده از بالای دودکش های کارخانه ها را در سراسر اروپا به حفره هایی در اعماق بستر دریا پمپاژ کند.

این پروژه در شهرداری غربی اویگاردن با هدف جلوگیری از ورود گاز به اتمسفر و کمک به گرمایش جهانی انجام می شود.

Sverre Overa، مدیر پروژه به خبرگزاری فرانسه گفت: «این اولین زیرساخت حمل و نقل و ذخیره‌سازی با دسترسی آزاد در جهان است که به هر انتشار دهنده‌ای که انتشار دی‌اکسید کربن خود را جذب کرده است، اجازه می‌دهد تا آن دی‌اکسید کربن را برای جابجایی ایمن، حمل و نقل و سپس ذخیره‌سازی دائمی تحویل دهد».

در حالی که این سیاره در تلاش برای رسیدن به اهداف اقلیمی خود است، برخی از کارشناسان آب و هوا این تکنیک را که جذب و ذخیره‌سازی کربن یا CCS نامیده می‌شود، وسیله‌ای برای کاهش بخشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای از صنایع مبتنی بر سوخت فسیلی می‌دانند.

نروژ بزرگترین تولید کننده هیدروکربن در اروپای غربی است، اما همچنین دارای بهترین چشم انداز ذخیره دی اکسید کربن در این قاره، به ویژه در میادین نفتی دریای شمال است.

دولت 80 درصد از زیرساخت ها را تامین مالی کرده است و 1.7 میلیارد یورو (1.7 میلیارد دلار) را به عنوان بخشی از یک طرح دولتی گسترده تر برای توسعه فناوری روی میز قرار داده است.

یک کارخانه سیمان و یک کارخانه تبدیل زباله به انرژی در منطقه اسلو قرار است CO2 خود را به این سایت ارسال کنند.

اما اصلی ترین ویژگی این پروژه در جنبه تجاری است: دعوت از شرکت های خارجی برای ارسال آلودگی CO2 خود به دور از آسیب.

- طرح های خط لوله -

استفاده از CCS برای جلوگیری از آلودگی کربن ایده جدیدی نیست، اما علیرغم یارانه های سخاوتمندانه، این فناوری هرگز مطرح نشده است، عمدتاً به این دلیل که بسیار پرهزینه است.

یکی از بزرگترین تأسیسات جذب کربن در جهان، در کارخانه زغال سنگ پترا نوا در تگزاس، در سال 2020 به دلیل مقرون به صرفه نبودن، از بین رفت.

بر اساس گزارش موسسه جهانی CCS که در صنعت اداره می شود، تنها دوجین پروژه CCS عملیاتی در سراسر جهان وجود دارد.

این سایت برای ذخیره دی اکسید کربن جذب شده از دور هلند و آلمان است

اما شکست در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در راستای اهداف توافق پاریس و هجوم گسترده یارانه های دولتی جان تازه ای به این فناوری دمیده است.

غول‌های انرژی Equinor، TotalEnergies و Shell شراکتی را با نام نورهای شمالی راه‌اندازی کرده‌اند که اولین سرویس حمل‌ونقل و ذخیره‌سازی CO2 برون مرزی در جهان در راه اندازی برنامه‌ریزی شده آن در سال 2024 خواهد بود.

یک خط لوله، دی اکسید کربن مایع شده را به جیب های زمین شناسی در عمق 2600 متری زیر کف اقیانوس تزریق می کند و ایده این است که برای همیشه در آنجا باقی بماند.

روز دوشنبه، شرکای نورهای شمالی اولین توافق تجاری فرامرزی را اعلام کردند.

از سال 2025، باید اطمینان حاصل شود که سالانه 800000 تن دی‌اکسید کربن در کارخانه‌ای در هلند متعلق به شرکت سازنده کود یارا نروژی جمع‌آوری می‌شود، سپس به اویگاردن ارسال می‌شود و در آنجا ذخیره می‌شود.

روز سه شنبه، دو شرکت انرژی - غول نفت و گاز نروژی Equinor و آلمانی Wintershall Dea - پروژه ای را برای انتقال دی اکسید کربن جذب شده در آلمان به سایت ذخیره سازی فراساحلی نروژ اعلام کردند.

در صورت تایید، همکاری بین Equinor و Wintershall Dea می‌تواند شامل ساخت یک خط لوله 900 کیلومتری (560 مایلی) باشد که یک مرکز جمع‌آوری CO2 در شمال آلمان را با سایت‌های ذخیره‌سازی در نروژ تا سال 2032 متصل می‌کند.

پروژه مشابهی با بلژیک هم اکنون در دست ساخت است.

- "راه حل مناسب" نیست -

در مرحله اول، طرح نورهای شمالی قادر خواهد بود 1.5 میلیون تن CO2 در سال و سپس بین 5 تا 6 میلیون تن پردازش کند.

اما این تنها بخش کوچکی از انتشار سالانه کربن در سراسر اروپا است.

بر اساس گزارش آژانس محیط زیست اروپا، اتحادیه اروپا در سال 2020 3.7 میلیارد تن گازهای گلخانه ای منتشر کرده است.

بسیاری از کارشناسان آب و هوا هشدار می دهند که جذب کربن هیچ گلوله نقره ای برای بحران آب و هوا نیست.

منتقدان هشدار می دهند که جذب و ذخیره کربن می تواند استخراج سوخت فسیلی را طولانی کند

منتقدان هشدار می‌دهند که CCS می‌تواند استخراج سوخت‌های فسیلی را طولانی‌تر کند، درست زمانی که جهان در تلاش است به سمت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر روی آورد.

هالوارد رااوند، عضو صلح سبز نروژ، گفت که گروه کمپین همیشه با این عمل مخالف بوده است.

او گفت: «در ابتدا مخالفت با انواع CCS (گرفتن و ذخیره کربن) بسیار آسان بود و اکنون به دلیل عدم اقدامات اقلیمی، البته بحث دشوارتر است.

این پول باید در عوض برای توسعه (الف) راه حل مناسبی که ما می دانیم (کار می کند) هزینه شود و می تواند قبوض برق را برای مردم عادی کاهش دهد، مانند عایق کاری خانه ها یا پنل های خورشیدی.

https://www.tabriz-emrooz.ir/6609